ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

Ήταν Πρωτοχρονιά, δεν θυμάμαι ποια χρονιά, ίσως 1985 ή 1986. Είχαμε μαζευτεί στο σπίτι της Μαρίας της Τσιαμπάζη για ρεβεγιόν. Όλα τα καλά παιδιά ήταν εκεί: στο τραπέζι καθόταν Μπαμίδης, Κανελλάκης, Πετκίδης, Παπαδανιήλ, Μπαρής, Τακουρίδου, Ντάλας, Ξενιτόπουλος κλπ. Εγώ και ο Σήφης δεν είχαμε κέφι για χαρτιά και τζόγο κι έτσι το είχαμε ρίξει στο τραγούδι, ο Σήφης με κιθάρα κι εγώ με το τουμπερλέκι της Μαρίας, παρόλη την πίεση που μου είχε ασκήσει ο Μπαμίδης να παίξω κι εγώ. Σε κάποια στιγμή ο Λάκης έχανε κι έτσι στράφηκε σε μένα και μου λέει, Μητσάρα έχεις κανένα φράγκο γιατί ξέμεινα; Χωρίς να το πολυσκεφτώ, βγάζω από την τσέπη μου όσα λεφτά είχα και του τα έδωσα. Από τότε ήταν η καλύτερη επένδυση που έκανα ποτέ γιατί σε μισή ώρα ο Λάκης μου τα επέστρεψε εις τριπλούν. Η βραδιά εκείνη την ημέρα έκλεισε στην Νεφέλη για σούπα γύρω στις 7 το πρωί. Επιστέγασμα της συνεργασίας μας με τον Σήφη εκείνη τη βραδιά ήταν ένα τραγούδι. σε μουσική του Μηλιώκα "Δεν ξαναβόσκω άλλες βουβάλες", που είναι το παρακάτω:

με πουλήσαν παραμύθι

θα κερδίσω στο παιχνίδι

παραλίγο να πιστέψω

την κουφάλα τον Μπαμίδη