σας καλωσορίζει στο ιστολόγιό της. Ιστολόγιο προβληματισμού, συντονισμού και δράσης.
Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008
Σκέψεις από την Μαρία
Δεν είμαι ο Τριαντάφυλλος, αλλά η Μαρία και μια και δεν μπορώ να τα καταφέρω να επικοινωνήσω με άλλο τρόπο, το κάνω με αυτό. Ηθελα λοιπόν να πω ή μάλλον να γράψω κανά δυο πραγματάκια γιατί μετά από μια μικρή συζήτηση που είχα με ένα "συμμαθητή" μας κατάλαβα ότι όλοι περιμένουν από τους άλλους. Ο λόγος που κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα είναι οτι πριν από ένα χρόνο και κάτι όλοι είμασταν ενθουσιασμένοι από τη συνάντηση και σίγουρα επηρεασμένοι από αυτήν. Μερικές μέρες μετά όλοι εξαφανιστηκαν. Καλή και η εκδρομή στο "Δασικό Χωριό" με απίστευτη συμμετοχή .... δε λέω, καλός και ο καφές παραμονές Χριστουγέννων... δε λέω, αλλά εφόσον ... λέω εφόσον όλοι είμασταν ευχαριστημένοι και χαρούμενοι από αυτό το πισωγύρισμα γιατί δεν κάνουμε κάποια προσπάθεια, έστω και μέσω του Η/Υ να δώσουμε το παρόν; Η δικαιολογία του τύπου δεν προλαβαίνουμε και δεν έχουμε χρόνο είναι πλέον πολύ "μπανάλ" μια και όλοι μας τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα θα ανοίξουμε τον υπολογιστή μας για να δούμε τα mail μας καλέ !!!! Τέλος πάντων."Πολλοί" (λέμε τώρα) θα το διαβάσετε και σίγουρα θα σχολιάσετε αρνητικά, αλλά δεν με πειράζει. Αλλωστε στα σαράντα μου, το τελευταίο που θα μπορούσε να με ενοχλεί είναι ένα αρνητικό σχόλιο. Εγώ απλώς αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω όσα έγραψα και από κει και πέρα πάω μαζί με το άλογο του κ. Πρασόπουλου και προχωράμε.....................
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
32 σχόλια:
Μαρία γεια σου σε εσένα και σε όσους μπαίνουν στο blog ή όχι. Πάντα είχες μία άποψη γενικότερα για την ζωή και ειδικότερα για την φιλία που έγερνε προς τον ρομαντισμό. Το ότι συνεχίζεις μετά από τόσα χρόνια να την έχεις ακόμα εμένα τουλάχιστον μου λέει πολλά. Η συνάντηση πέρυσι ήταν μία ανάγκη ήταν μία κρυφή επιθυμία όλων μας να δούμε τον εαυτό μας μέσα από την ζωή των άλλων. Αυτό έγινε, είδαμε, σκεφθήκαμε, χαρήκαμε ή όχι. Η δύσκολη όμως καθημερινότητα μερικές φορές μας ρουφάει σε συνήθειες αντικοινωνικές και απομόνωσης και μας φυλακίζει σε έναν μικρόκοσμο τον δικό μας μικρόκοσμο. Δεν είναι εύκολο να ξεφύγεις και να συμμετέχεις σαν μέρος του συνόλου και όχι σαν κέντρο αυτού. Εσύ φυλλάς μέσα σου το πρώτο συστατικό για την έξοδο κάποιου από τον εαυτό του, τον ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ. Δώσε μας χρόνο ως το άπειρο να το καταφέρουμε κι εμείς αυτό. Σας φιλώ όλους και να είστε σίγουροι ότι μερικοί από μας ίσως να μην ξαναμιλήσουνε ποτέ αλλά το blog μας θα είναι εδώ ως αποδεικτικό της ανάγκης μας να μην ξεχνάμε το παρελθόν μας.
Ερώτηση 1η: Τώρα με πρόσβαλες;
Ερώτηση 2η: Δηλαδή δε θα μου ξαναμιλήσεις;;;;;; Μαρία
Θα σου ξαναμιλήσω μετά από 20 χρόνια στην επόμενη συνάντηση, αλλά και πάλι θα το ξανασκεφτώ και μπορεί να σου μιλήσω αύριο στο τηλέφωνο.
Αφού δεν μου τηλεφώνησες μέχρι τώρα άρα πάμε στην εικοσαετία; μπουχουχου!!!!
Δεν σε πήρα ούτε σήμερα ;
Ααααχχχχχχχχ, παλι εμεις μειναμε,οι ιδιοι και οι ιδιοι
Εεεεεεεεεε . . . . είμαι και ΄γω εδώ , σιγά σιγά θα μαζευτούμε πάλι . . . . . . . . . . . σε 20 χρόνια :-P . kostakis
Σε 20 είκοσι χρόνια Κώστα θα έζουμε κοινό σημείο ΟΛΟΙ για συζήτηση, τα ΦΑΡΜΑΚΑ ...
Γειά σας Γιάννη Πετ και Κωστάκη, Όλα καλά; Κουράγιο παιδιά, είμαστε δυο, είμαστε τρεις είμαστε ..... τέσσερις θα δείξει, πάντως σιγά σιγά μαζευόμαστε. Μ' αρέσει πάντως που όλοι μας.... είμαστε αισιόδοξοι.... όλα καλά και ο Θεός μαζί μας. Όσο για τα φάρμακα αγαπητέ Τριαντάφυλλε, να ξέρεις πως όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Προς το παρόν πάντως δεν πρέπει να μας ανησυχεί κάτι τέτοιο μιας και είμαστε στην καλύτερη ηλικία (30 και κάτι) σωστά Στρατία;
Νομίζω όμως, πως μας διαβάζουν και άλλοι. Που είστε βρε παιδιά, δώστε ένα σημείο ζωής, μπορεί να καταφέρουμε κάτι καλό. Μια ρετσινα που πρότεινε ο Κωστάκης το καλοκαίρι δεν είναι κακή ιδέα!!!! Ρίξτε την ψήφο σας ή καμιά καλή ιδέα και είμαι σίγουρη ότι τίποτα δεν θα πάει χαμένο. Φιλιάκια σε όλους του απανταχού αγωνιστές. Καλή εβδομάδα αύριο. Μαρία
Κρυφοδιαβαστάκηδες όλου του κόσμου ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙΤΕ !!!
Ναι . . . . γειά σας ο σπαζοκλαπάνιας είμαι , είναι κανένας άλλος εδώ ?
Τελικά είμαστε πολλοί!!! Έτσι δεν είναι; Ας μετρηθούμε....ένας ο Τριαντάφυλλος, δύο ο Κωστάκης, τρεις ο Γιάννης, τέσσερις ΕΓΩ και δυο που τηλεφώνησαν για να δώσουν το παρόν... ε!!! καλά είπα, είμαστε πολλοί τελικά....ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Επιτελους ανοιγω τη σελιδα και εκτος απο το αλογο (ελεος ας το αλλαξει καποιος)διαβαζω σχολια συμμαθητων.Καλο χειμωνα σε ολους και.......να τα λεμε
Γιάννη όλα καλά , το αλογάκι μας άφησε χρόνους . . . . αλλά δεν έχω κάτι άλλο να βάλω , κ. Τριαντάφυλλε θα. . . . μας βάλεις εσύ κάτι ? kostakis
Καλό το ημερολόγιο, ας το αφήσουμε λίγο καιρό και βλέπουμε ... Μαρία πάλι άρχισες να μετράς;
Καλά καλέ, εσύ πάλι με μαλώνεις; Τι θα γίνει; Δεν θα μ' αφήσεις να εκφραστώ ελεύθερα;.... άντε πια. Και σένα Γιαννάκη, τι σου έφταιγε το αλογάκι; Δηλαδή τι κατάλαβες τώρα με το ημερολόγιο; Σπίτι σου δεν έχει να βλέπεις τις ημερομηνίες; Τέλος πάντων, καλή η προσπάθεια Κωστάκη, ας το αφήσουμε λίγο καιρό όπως λέει και ο Τριαντάφυλλος. Μπορεί βλέποντάς το να βρούμε καμιά κενή ημερομηνία από τις πολλές μας υποχρεώσεις και να πιούμε κάτι (καφέ-ρετσίνα-ποτό) ανάλογα τα κέφια.
Ας το να παει στο καλο το αλογακι,καλο και το ημερολογιο αλλα ρε παιδια μην πινετε τοση ρετσινα θα μεθυσετε.Εχω ερθει 3 φορες Αλεξ/πολη σε 1 μηνα και δε βρηκα ουτε ενα γνωστο εκτος απο τη Μαρια.Κατα λαθος βρηκα τον Πιρπιρη και του ειπα το παραπονο και μου ειπε οτι ψαχνω σε λαθος μερη.Σε ταβερνες να ψαξεις και σε καμια 10αρια χρονια στα καφενεια
Ακούω πάλι σιωπή ή μου φαίνεται ;
Οπως βλεπεις η σιωπη δεν κρατησε πολυ!
Σας καλησπεριζω ολους και ελπιζω να σας δω συντομα!
Είμασταν 2 γίναμε 3 μετά 4 τώρα 5. Μέχρι τους 1013 έχουμε δρόμο !
Βρε καλώς την Μαρίνα . . . ??? Αντε σιγά σιγά να μαζευόμαστε . Λάκη εμείς εδώ θα κανονίσουμε ρετσίνα , θα ενημερώσουμε 10 - 15 μέρες πιο μπροστά . Αντε κάνε μια παλικαριά και ανέβα !!! Οι υπόλοιποι καταστρώστε σχέδιο . Γειααααααααα !!!!!!!!!
Γεια σου Μαρινα,αντε μεγαλωνει η παρεα μας. Θελω εγκαιρη ενημερωση για ρετσινα
Ρε Μαρία πως μας ξεσήκωσες έτσι; αν προκύψει ρετσίνα μέσα. Και να πούμε στον Πιρπιρή ότι δεν πάμε στα τριάντα μας (εντάξει Ευστρατία;) μόνο ταβέρνα και καφενεία αλλά χτυπάμε και κανένα σφηνάκι άμα λάχει! άντε Λάκη να έρθεις και να κανονίσουμε έξοδο.
Φιλάκια σε όλους
ΜΟΥΛΟΥΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Μπράβο ρε Μαρία . . . . . είδες τι έκανες με την επιστολή σου , ένας ένας μαζεύονται πάλι . Αποφάσισε λοιπόν εσύ την ημερομηνία και ΄μεις ακολουθούμε ( yes master ...)
YES MASTER, me too
Γεια σου Μητσο
Ακούω σιωπή; Ακούω το καπνό;
Ή νομίζω;
Είναι κανείς εκεί ή βλέπω μόνο εξω1986κιδες;
Δώστε ένα σημάδι ζωής γιατί θα γράψω σενάριο για τα X-Files
Κάτι σα να άκουσα για ρετσίνα. Παίζει κάτι; Μαρία περιμένω ημερομηνία.
Λοιπόν το μόνο που μπορώ να πω μετά από μία εβδομάδα που είχα να ανοίξω το blog είναι ότι τα χειλάκια μου .... χαμογέλασαν και πάλι, είδες φίλε μου Τριαντάφυλλε ότι τελικά "αν δεν κλάψει το παιδί η μάνα δεν του δίνει να φάει"; Μια και τώρα παιδιά γίναμε πολλοί στην παρέα νομίζω ότι πρέπει να παίξει μια ημερομηνία πάνω κάτω ή έστω και μια μικρή περίοδο στην οποία όλοι λίγο πολύ να βολευόμαστε. Για του κατοικούντες εδώ τα πράγματα είναι πιο εύκολα, οπότε καλύτερα να προτείνουν πρώτα οι "μακρινοί" και να είστε σιγουροι πως θα το κανονίσουμε και το αποτέλεσμα θα είναι χωρίς αμφιβολία πολύ καλό. Όσο για αυτούς που μόνο διαβάζουν και ανήκουν στην ομάδα μας φυσικά, ας δώσουν το παρόν για να ξέρουμε τι τραπέζι θα κρατήσουμε. Αν πάλι δεν μπορούν να γράψουν, ας τηλεφωνήσουν σε κάποιον από τους υπόλοιπους. Νομίζω ότι τελικά θα μαζευτούμε μια καλή καλή παρέα.... Σίφη, Στρατία μ'ακούτε; Σε σας μιλάω. Σιφη να ετοιμάσεις την κιθάρα σου. Ακόμη δεν μπορώ να ξεχάσω τη βραδιά στο "Δασικό Χωριό". Δημήτρη σιγά σιγά τα σφηνάκια γιατί .... ξέρω και γω, να μην υπερβάλλουμε... Κωστάκη ελπίζω να ενημερώνεις τη φίλη μου και σύζυγό σου για τις κινήσεις μας!!! Μαρίνα γεια σου και σε σένα, αλλά εμείς να είσαι καλά τα λέμε έστω και για λίγο από το τηλέφωνο.
Ιωάννη, εμείς θα τα πούμε στο επόμενο χειρουργείο.
Ηλία, είσαι ακόμη στην Ξάνθη; Τους χαιρετισμούς μου, και ελπίζω όταν τα πούμε να είναι μαζί και ο Μίλτος με τη Γιούλη.
Λοιπόν να σας πω και κάτι ακόμα... Τώρα τελευταία πήγα σε ένα ρεμπετάδικο (δεν ήξερα ότι ήταν τόσοοοοοοο καλό) και έπαθα την πλάκα μου. Οπότε μπορούμε να τα συνδυάσουμε όλα. Ρετσίνα, σφηνάκια, χορό και μετά .....
Τέλος τώρα, φτάνει.
Είπα ή μάλλον έγραψα πάρα πολλά, αλλά χάρηκα πάρα πάρα πάρα πολύ που τελικά αυτό το blog έστω και λίγο καθηστερημένα μας ένωσε ας είναι και γραπτώς.Είμαι πολύ χαρούμενη σας το είπα;;;;;;;
Γειά σας και χαρά σας "φίλοι μου" και συμμαθητές μου!!! Περιμένω να διαβάσω νέα σας και σχόλιά σας.
Γεια σου ρε Μαρία , να ξέρεις ότι σ΄αγαπάμε πολύ και χαιρόμαστε πολύ πολύ που σε έχουμε φίλη . . . Να τα πούμε και από κοντά να καταστρώσουμε σχέδιο . Φιλιάάά !!!
κουτσου κουτσου ...
Και γω σας αγαπώ πολύ και αυτός είναι ο λόγος που επικοινωνώ μαζί σας έστω και με αυτό τον τρόπο Φιλιά
Θέλω κι άλλα φιλιά ...
Δημοσίευση σχολίου